Deze vrouw heeft eindelijk de moed om hulp te vragen
Ze zitten klaar. Ik ben te laat. Het gesprek is duidelijk voorbereid, alledrie zitten ze keurig aan de keukentafel op me te wachten. De hond zit vast in de bench, en zij laat zich goed horen. Ze is waaks. Vreemde vrouw in huis.
Ik schuif aan de tafel. Niet voor het keukentafelgesprek, want daar moet de Wmo consulent nog voor komen. Al zullen de Wmo consulent en ik ongetwijfeld hetzelfde soort gesprek voeren.
Mevrouw heeft ‘het’ overwonnen. Een enorme stap gemaakt, geeft ze aan. Ze vraagt namelijk om hulp. Ze is jong en ze is slim. En ze is ook getroffen door allerlei akelige schade in haar hoofd. Ze is geopereerd en heeft het overleefd. Ze is herstellende, in de hoop dat ze ooit weer de vrouw gaat worden die ze was.
Het zal haar niet lukken. Ze is door het ziekteproces veranderd, heeft geleerd. Ze heeft dingen moeten accepteren. Ze is een doorzetter. Trots en vol wilskracht. De ziekte heeft haar veranderd. Het hele circus daaromheen ook.
Zij kan het niet alleen en heeft ondersteuning nodig. Ze vertelt mij dat ze zich lang heeft verzet. Had haar schouders eronder gezet en was doorgegaan, met taken die ze eigenlijk niet meer kon. Die juist schade gaven, doordat ze soms viel en te moe was om haar revalidatie-oefeningen te voltooien. Ogenschijnlijke simpele dingen voor gezonde mensen, zoals stofzuigen.
Ik luister naar haar verhaal, haar pijn, haar verdriet, haar overwinningen en haar kracht.
‘Ik loop vast’, geeft ze uiteindelijk met moeite aan. Ik leg haar de wet- en regelgeving in de thuiszorg uit. De verschillende mogelijkheden qua financiering. We stippelen een plan uit voor een aanvraag bij de gemeente. De aanvraag wordt in gang gezet. Ik leg haar de procedure uit. Welke gesprekken in dit geval geregeld moeten worden alvorens de zorg kan starten. De mogelijkheden met betrekking tot een PGB en zorg in natura.
Ze is moe na dit gesprek.
Ze heeft de stap gezet om hulp te vragen en hulp te accepteren. Ik dien de aanvraag voor de hulpvraag in bij de gemeente. Ik kruis mijn vingers. Begeleiding door de juiste hulpverlener zal haar helpen om de kwaliteit van leven te verhogen. Om realistische doelen te bereiken. Ik hoop zo dat de gemeente in deze aanvraag niet tekort zal schieten. Dat deze dame beloond wordt voor de moed om haar omstandigheden onder ogen te zien. De moed om de confrontatie aan te gaan, om aan te geven dat ze zaken niet meer kan, vanwege haar gezondheid.
Ik moedig haar aan. Leg de procedure uit, en vertel haar over de bureaucratie van de zorg. Zodat ze weet wat haar te wachten staat en zich geen illusies maakt. Zodat ze niet afknapt voordat goede ondersteuning geregeld is. Dat ze zich niet bezwaard voelt om al die formuliertjes in te vullen. Dat ze een aantal keer zal moeten vertellen wat ze niet kan. Hoe pijnlijk dat zal zijn. Terwijl ondersteuning zich juist richt op de mogelijkheden en niet op de beperkingen. Dat sommige van mijn cliënten ervaren alsof ze moeten bedelen voor de zorg en dankbaar moeten zijn dat ze ondersteuning krijgen. Ik moedig haar aan dat ze voor zichzelf en de ondersteuning die nodig is gaat staan.
Gegeneerd leg ik haar mijn drie wettelijke documenten voor. De zorgovereenkomst, zodat ik dit gesprek kan verantwoorden aan de zorgverzekeraar; de toestemming om de factuur in te dienen bij de zorgverzekeraar, de toestemming om privacygegevens op te vragen bij haar behandelaars.
De kop is eraf. De stap is gezet. Ik hoop dat ze conditie heeft voor de marathon.
Mijn naam is Diana Stassen en ik help je zorgen tijdens het stervensproces voor een mooi, warm en liefdevol afscheid. Download de checklist met belangrijke aandachtspunten voor een liefdevol afscheid
