Boek review: leven met de dood
Boek review door onze gastblogger Deyenne van Aalst
Mijn aandacht werd getrokken door een profielfoto op facebook.
Het bleek de auteur te zijn van het boek ‘Leven met de dood’
De titel sprak mij erg aan en besloot het boek te bestellen.
Alles wat met de dood en de rituele daarom heen te maken hebben heeft mijn interesse.
De volgende dag had ik het boek al in huis.
De cover van het boek nodigt uit om te gaan lezen.
Een vriendelijke man op de cover die weet waar hij over schrijft.
Iemand die veel respect heeft voor de overledene en de naasten.
Tijdens het lezen van de inleiding wist ik zeker dat dit een boek was om aandachtig te lezen.
Met veel respect schrijft de auteur over de jongens aan wie het dit boek op heeft gedragen.
Het sprak mij zo aan omdat ik als jonge puber dezelfde interesse had en dezelfde vragen rondom de dood.
Bij het lezen van de eerste twee hoofdstukken had ik al kippenvel.
Het riep emotie bij mij op omdat ik zelf kinderen ben verloren en in kan voelen wat ouders doormaken.
Het gaf mij ook een gevoel van blijdschap omdat Iede Hoorn het zo mooi en respectvol op heeft geschreven.
Wat zo aantrekkelijk van het boek is dat het korte verhalen bevat die makkelijk lezen.
Geen moeilijke taal en voor iedereen toegankelijk.
Het geeft een prachtig inkijkje in het leven en werk van een uitvaartverzorger,
die als de telefoon gaat nooit weet in welke situatie hij terecht komt.
Wat treft hij aan?, wat voor mensen gaat hij aantreffen?, welke cultuur?
Bij het lezen van het boek dacht ik ‘Heeft een uitvaartverzorger weleens vrij?’ Ja, natuurlijk want collega’s zijn erg belangrijk.
Zoals Iede het zo mooi schrijft ‘Ik kan het niet alleen’
Op het moment van schrijven kijk ik naar buiten en denk aan een hoofdstuk wat ik gelezen heb.
‘Weer of geen weer’, een uitvaart gaat altijd door.
Of het nou bloedheet is of spekglad de dood houd hier geen rekening mee.
De auteur laat zien dat een uitvaart altijd respectvol is, of het nu een sobere uitvaart is of een uitvaart met alles erop en eraan.
Er is zoveel mogelijk meer als vroeger.
Bij een uitvaart denk je vooral aan het verdriet en zwarte kleding.
Die tijd ligt al ver achter ons.
‘Het leven vieren’ zie je op steeds meer rouwkaarten staan.
Dat is ook zo, waarom niet het leven vieren?
In het boek zijn niet alleen verdrietige verhalen te lezen maar het bevat ook humor. Kleine dingen die ‘mis’ gaan.
Iede weet daar een prachtige draai aan te geven.
Het boek is echt een aanrader voor iedereen die zich bezig houd met alles rondom sterven maar ook voor mensen die willen weten wat er allemaal mogelijk is.
Het bespreekbaar maken van wensen is zo belangrijk. Helaas stoppen we dit nog al te vaak weg omdat het niet fijn is om over je laatste wensen na te denken.
Het boek laat zien dat het zo belangrijk is en dat er zo vreselijk veel mogelijk is.
Voor jezelf is het heel fijn om te weten dat jouw uitvaart gaat zoals jij het wil maar zeker ook voor de naasten.
Zij weten dan ook wat de wensen waren en tasten niet in het duister met de vraag ‘Wat had moeder, vader of partner fijn gevonden?’
Bedankt Iede voor dit prachtige boek.
