Verdriet; wat zeg je tegen jezelf?

Deze week had ik een grote Eyeopener, een wijs inzicht . Ik weet zeker dat je deze Eyeopener ook kunt gebruiken in alle zaken die je op dit moment in je leven lastig of moeilijk vindt. Ja, inderdaad het helpt bij alle onderwerpen.
Het is nog simpel toe te passen ook.

Dingen die je als probleem ervaart, waar je misschien als een berg tegen opziet, waarvan je niet zo goed weet hoe je het verandert of oplost. Het kan echt van alles zijn, er is altijd wel wat in je leven wat stroperig verloopt; een vriendschap, werk, financiën, of wat dan ook.

Praten over verlies is moeilijk

Deze week had ik een mooi gesprek, we hadden het over praten over de dood, over ziekte en aankomend overlijden. Dat het lastig is, dat het moeilijk is.
Moeilijk om woorden te vinden, bang dat je een emotie raakt. Of dat je zelf van slag bent. Gevoelens zoals verdriet en pijn zelf ervaart, en dat wil je liever niet. Allerlei gedachtes of aannames in je hoofd die je maakt.

Ik dacht aan een cliënt van een aantal jaren geleden die ernstig ziek was en niet meer lang te leven had. Hij had een hoog-laagbed in de woonkamer staan omdat hij niet meer kon lopen en vaak overdag sliep. Zijn conditie ging met de dag verder achteruit. Hij werd mager, en at nauwelijks nog. Hij was een lieve man, vader van volwassen kinderen en echtgenoot.
Hij was ook gesloten en wilde niet praten over zijn dood, zijn ziekte en zijn naderend overlijden.
Ik bedacht als wijkverpleegkundige steeds manieren om een gesprek te openen, een ingang te vinden om over zijn situatie te praten. Tegelijkertijd was ik bewust dat ik zijn onvermogen of wens om niet te praten te respecteren had, en het onderwerp juist zou moeten laten rusten. Het was een innerlijk strijd, wat ik het beste kon doen. Ik vond het moeilijk.

Wat vertel jij aan jezelf bij verdriet?

In het mooie gesprek van de week, gaf hij een heel simpel advies, wat echt een eyeopener was.Wat zei je tegen jezelf in deze situatie?

Ik dacht aan bovenstaande man en ik legde uit dat ik het moeilijk vond en dat ik niet alles kon oplossen. Dat zei ik tegen mezelf, dat verhaal vertelde ik onbewust in mijn hoofd.

Er ging een lichtje bij me branden. Dit was geen hoopvolle gedachte. Het was een verhaal in mijn hoofd, dat ik zelf (of anderen verzonnen hadden). Maar ik ben diegene die het steeds opnieuw verteld.

Het is moeilijk.
Het is lastig.
Ik kan niet alles oplossen.

Wat als ik mezelf een ander verhaal zou vertellen?
Wat als ik zou vertellen dat het waardevol of zinvol is i.p.v. moeilijk of lastig?

Het maakt een wezenlijk verschil.

Kun je het verschil ook voelen?

Als je naar jezelf kijkt wat er op dit moment moeilijk, lastig of stroperig verloopt in je leven, wat komt er dan bij je op?  Welk verhaal vertel jij jezelf?  Wees eens heel eerlijk!
Wat als je dat verhaal veranderd? Als je dat verhaal bijstelt zodat het beter voor je voelt? We maken het soms lastigere in ons hoofd, dan het werkelijk is.
Is praten over de dood moeilijk? Of is praten over de dood waardevol? Het is maar welk verhaal je tegen jezelf verteld.Ik hoop dat dit inzicht jou ook belangrijke eye-openers geeft!


In de training omgaan met verdriet en troost bieden geef ik je concrete handvatten wat je kunt doen (en beter niet kunt doen) wanneer jezelf of een ander verdriet heeft.

 

Mijn naam is Diana Stassen en ik ben wijkverpleegkundige en hypnotherapeut en ik help je zorgen in de laatste levensfase op een natuurlijke manier voor een waardevol afscheid. Klik hier voor de gratis masterclass liefdevolle en praktische stervensbegeleiding.