De schoonheid in verdriet

Mijn hond Sophie en ik begonnen de dag zoals elke andere, maar het verliep anders. Sophie werd onverwachts aangevallen door een andere hond. Terwijl we naar de dierenarts snelden, bleef ze verrassend kalm, ondanks haar verwondingen. 

Misschien was ik wel meer geschrokken dan zij. 

Ze moet geopereerd worden om de wond schoon te maken en te hechten, en ik moet haar achterlaten bij de dierenarts. Met de staart tussen de benen vertrek ik naar huis, zonder Sophie. Later vandaag mag ik haar weer ophalen. Omdat ze als pup getraumatiseerd is (luister naar de podcast voor het hoe en wat), maakt dit het extra beladen. 

Toch zit er schoonheid in dit verdriet. Verdriet is voor iedereen anders. 

En er is geen wedstrijd! 

Het ene is niet per se pijnlijker dan het andere. Het gaat om de beleving van verdriet. De emotie is herkenbaar. Verdriet laat je prioriteiten stellen en vertragen. 

De wereld lijkt een beetje langzamer te draaien en belangrijke taken verliezen hun belangrijkheid. Momenten als deze dwingen je verbinding te maken met jezelf en met wat voor jou belangrijk is. Ik hoop dat je waardevolle inzichten uit mijn verhaal kunt halen wanneer je klein of groot verdriet ervaart.

Liefs, 

Diana

👉🏻Je luistert de podcast Stervensgoed ook via  apple  en  Spotify


of bekijk de video


>> Om je relatie met leven en sterven te verdiepen volg je de gratis online  workshop  Levenslessen schrijf je buiten de lijntjes   op 24 april 2024. Te laat? Blijf  hier  op de hoogte van (gratis) workshops over ondersteunen in de laatste levensfase.