Liefdevol zorgen voor je dierbare in de laatste levensfase 

Je dierbare is ernstig ziek, en je ondersteunt met alle liefde die je in je hebt. Het is lastig en uitdagend en je geeft het beste van jezelf. Maar soms voel jij je radeloos en machteloos. Je weet niet zo goed waar je met je eigen verdriet heen kan en hoe je dit gaat vol houden. Je weet ook niet zo goed hoe je de ander het beste helpt in deze levensfase. Je bent bang dat je iets verkeerds of nadeligs doet. Je loopt op je tenen en bent moe. Dat vind je niet eens zo erg, want op dit moment gaat het niet om jou, maar om de ander. Je wilt deze laatste momenten samen goed besteden.

 Misschien heb je vaker mensen zien sterven, of nog nooit, maar het voelt spannend en misschien wel een beetje eng. Als je veel van iemand houdt is alles anders. Het voelt anders. Je wilt geen slachtoffer van de situatie zijn en je zoekt naar mogelijkheden en handvatten om met de situatie om te gaan. Je wilt het beste maken van de tijd die nog over is. 

Hier loop je tegenaan:

1. Je weet niet (helmaal precies) hoe je goed zorgt voor iemand die stervende is
2. Je loopt van het kastje naar de muur, met alle goed bedoelde adviezen over zorg, hulp en ondersteuning
3. Je mist tools en handvatten die helpen bij onrust, pijn en angst
4. Je bent sterk, en tegelijkertijd voel je alle last op je schouders drukken. Het is eenzaam.
5. Je voelt je schuldig, ook al weet je dat het nergens voor nodig is. Het knaagt. Wat als het beter kan? Wat als je meer kunt doen?

Dit zou je het allerliefste willen:

• Precies weten wat je moet doen om je vader/moeder/partner/dierbare goed te verzorgen tot het laatste moment
• Overzicht hebben over de situatie met een concreet stappenplan van aanpak
• Rust en comfort toevoegen in deze laatste dagen van het leven
•  Krachtige support en ondersteuning ervaren
• Voldoening ervaren omdat je op de best mogelijke manier je dierbare hebt ondersteund

Tijdens het volgen van dit traject

Ondersteunen in de laatste levensfase is nooit makkelijk. Ik kan het ook niet simpel voor je maken. Verdriet hoort bij het leven. Ik kan je echter wel ondersteunen en praktische tips geven met mijn ervaring in de laatste levensfase. Op deze manier sta je er niet alleen voor en heb je de komende weken iemand om op terug te vallen bij de mooie en minder mooie momenten. Ik denk met je mee in oplossingen bij problemen en moeilijke keuzes. Ik geef je praktisch advies bij onrust en hoe je het beste het gesprek aangaat als het ongemakkelijk is. Met dit ondersteuningstraject sta je er niet meer alleen voor.

Praktische informatie

Je start met een gratis intake gesprek. We beslissen samen of dit traject een oplossing is in deze situatie.

Wat ga je ontvangen:

• 6 weken lang deel ik al mijn expertise om je te ondersteunen liefdevol te zorgen voor je dierbare.
• 6 weken lang, wekelijks een sessie met via Zoom
• De eerste en tweede sessie duren vaker wat langer en daarna zijn de sessies ongeveer 60 minuten
• Je krijgt praktische  en krachtige tools en handvatten hoe je liefdevol ondersteunt in de laatste levensfase
• 6 wekenlang ben ik je persoonlijke hulp en advies lijn. Onbeperkt toegang tot whats app om vragen te stellen en om te overleggen op werkdagen tussen 8.00 -17.00
• BONUS een jaar lang toegang tot de Workshop omgaan met verdriet en verlies t.w.v. €150,- (met praktisch inzichten hoe je troost bied bij heftige emoties)
• BONUS een jaar lang toegang tot de training Magisch Waken €250,- (met inzichten hoe je waken, een magische ervaring maakt)

Investering

De investering voor dit traject is tijdelijk € 1500,- i.p.v. € 2999,-

In iedere situatie zit goud, hoe moeilijk de situatie ook lijkt. Gun je zelf en je dierbare deze kans om uit deze periode het (verborgen) moois te halen wat erin zit.

Jullie zijn het waard en je hoeft het niet alleen te doen. Ondersteunen in de laatste levensfase gaat me aan het hart en ik steek er alle liefde in om jullie in deze fase te ondersteunen.

Zoek je een oplossing voor soortgelijke situaties:

-De verantwoordelijkheid op je schouders voelt zwaar. Je stelt je voor dat hij/zij pijn heeft of dat de pijn nog verder toeneemt. Of dat de weg naar het einde een lijdensweg wordt. Wat als er iets misgaat? Op wie val je terug? Je bent niet alleen, maar het voelt wel alleen. En machteloos.

-Je telefoon staat roodgloeiend. Weer een vraag van de apotheek. Je wordt continue lastiggevallen met telefoontjes om afspraken te maken en vragen te beantwoorden. Je voelt je net een telefooncentrale. De huisarts, de thuiszorg, de apotheek en familieleden die alles willen weten. Je regelt je suf. Wat een organisatie vraagt het van je! Je hebt geen idee wat je nog meer moet regelen. En dit is nog maar het begin. Je voelt je moe en uitgeput.

- Je telt in je hoofd tot drie. Één, twee, drie….adem in en adem uit! Je moet even kalmeren. Je hebt alweer een discussie over de zorgtaken. Zoals zij het aanpakt, daar ben je het echt niet mee eens, en je bent bang dat de zieke hier last van heeft. Wat is de beste oplossing? Je weet het niet zo goed. Je twijfelt, terwijl je juist behoefte hebt aan eensgezindheid.

- Je vraagt je continue af: doe ik het wel goed? Had ik iets beter kunnen doen? Ga ik mezelf later niks verwijten (als ik 'fouten' maak), gaan anderen me niets verwijten?

- Je ziet de zieke in bed liggen. Je herkent hem bijna niet terug. Het is een hoopje ellende. Je schrikt van je eigen gedachte. Je wilt het niet hardop zeggen, maar stiekem zie je het wel zo. Hij is bleek, vermagerd en moe. Je vraagt jezelf af hoe het stervensproces verder zal verlopen. Kan je dit wel aan?  Het is best eng als je weet dat iemand komt te overlijden. Allerlei enge beelden flitsen door je hoofd. Je bent bang dat je hem dood aantreft als je de kamer weer binnenloopt.

- Het ene moment ben je opgelucht dat je de laatste wens kunt waarmaken; thuisblijven tot het einde. Het andere moment voel je boosheid en wanhoop omdat het zwaarder blijkt te zijn dan je gedacht had. Je ervaart een rollercoaster van verschillende emoties zoals: angst, boosheid, verdriet, pijn, machteloosheid, wanhoop en pijn. Je vraagt je af of het wel normaal is.